De slag om de kledingwereld, documentaire npo.

Teun van de Keuken en Roland Dunog hebben daar onderzoek naar gedaan voor hun programma ‘De slag om de kledingwereld’. Ze hebben een aantal belletjes gedaan, en het direct aan goedkope winkels gevraagd zoals de h&m, zeeman, bershka en de hema maar deze winkelketen deden er maar vaag over. Dus Teun van de Keuken besluit om zelf maar eens een kijkje te nemen in het land waar de meeste kleding vandaan komt: Bangladesh. Teun wilt zogenaamd een eigen merk beginnen en een aantal sweatshirts inkopen, en wil er achter komen hoe laag hij kan gaan en hoe het er aan toe gaat in de fabrieken. We hebben beelden gekeken waar Teun in verschillende fabrieken is geweest met een undercover camera, en hoe ze heel moeilijk deden over hun privacy. De fabrieken willen natuurlijk niet dat de hele wereld kan zien hoe het er aan toe gaat, dat is slecht voor de business. Nadat Teun een aantal fabrieken heeft bezocht, kwam hij op een ontzettend laag bedrag om zijn sweatshirt’s te produceren. Hij mocht ook een kijkje nemen, en alles werd gefilmd. Het was duidelijk te zien dat er ook kinderen tussen zaten die ontzettend hard moesten werken, en die een veel te laag loon betaald kregen. Ook moest de fabriek zich houden aan veiligheidsmaatregelen voor de werknemers, maar daar was ook helemaal niks van te zien. 

Ook is Teun naar India geweest op de katoenvelden. Je zag beelden dat er ontzettend veel arbeiders minderjarig waren en dat ze heel hard moesten werken voor bijna niks. 

Roland heeft de luxe kant van mode ontdekt in Milaan. Hij ging naar een mode show van Roberto Cavalli, en ging onderzoeken wat bijvoorbeeld een pak (kledingstuk) nou echt zo bijzonder  en duur maakte. Roland heeft met een aantal beroemde modeontwerpers gepraat over echte kwaliteit van de kleding.

Deze documentaire vond ik heel leerzaam om te zien, omdat ik me zelf helemaal niet bewust was van dit alles. Tuurlijk wist ik wel dat het gebeurde maar ik had niet door dat het nog steeds zo veel gebeurt, en ik vind het echt niet kunnen. En ik hoop natuurlijk dat de prijzen gewoon omhoog gaan en dat de kleding wel eerlijk word gemaakt.

Art Zuid verslag

Op vrijdag 5 juni gingen we met fotografie naar een openlucht museum, Art Zuid. Het waren een reeks beelden, en het was een pad dat heel lang door ging. We kregen ook een opdracht, we moesten namelijk onze 3 favoriete beelden fotograferen. Alle beelden zagen er heel uniek en modern er uit, en ik vond ze allemaal wel heel gaaf! Dit zijn de beelden die ik heb gekozen:
Nudepearls - John Chamberlain
Ik vond dit beeld heel gaaf vanwege de glimmende gouden kleur en het idee dat alles in elkaar is gewikkeld vind ik er heel cool uit zien. Het lijkt wel op een soort trompet. Op het kaartje las ik dat het van aluminium is gemaakt, heel origineel.

Ik heb niet kunnen vinden hoe dit beeld heet omdat ik vergeten ben het kaartje te lezen. Maar dit is mijn favoriete beeld van alle drie. Dit is mijn favoriet omdat het je een soort van illusie geeft dat het beeld beweegt (zoals je kunt zien op de foto hierboven). 

Het laatste beeld (hiernaast) vond ik op het eerste oog niet heel bijzonder, maar als je goed kijkt zit er een hoofd in het paard zelf. Dit beeld is gemaakt door Mimmo Paladino en heeft vreemd genoeg geen naam. Op het kaartje stond dat de kunstenaar Mimmo Paladino kunstwerken maakt waarin figuren, dieren, voorwerpen en symbolen verbonden lijken te zijn met mythes, verhalen voorstellingen uit verschillende culturen. Zelf begreep ik niet zo goed waarom het hoofd in het paard zat en wat het met elkaar te maken had, maar ik vind het er wel vet uit zien.

Les Ballets Russes ‘L’Oiseau de Feu’

Introductie

We hebben Les Ballets Russes omdat wij het een inspirerende en mooi dans vinden. De bewegingen zijn bijzonder en de kostuums zijn prachtig. Ook de verschillende kleuren licht maken het stuk mooier en in sommige delen spannender. Les Ballets Russes is een dansgroep uit Rusland. Zij traden veel op in de tijd tussen 1909 en 1929. In 1909 is deze dans uitgewerkt door Sergej Diaghilev en zijn medewerkers. De dans ‘L’Oiseau de Feu’, wat vuurvogel betekent, komt uit 1909 en 1910. Michel Fokine heeft de choreografie bedacht voor deze dans. Fokine zat op de Keizerlijke balletschool in

St. Petersburg. In 1889 debuteerde hij bij het  Marinskitheater. Daarna als docent bij de balletschool en werd daar erg populair door zijn bijzondere choreografie. In 1909 werd hij choreograaf bij de Ballets Russes. Vooral met dit stuk ‘de vuurvogel’en paar andere stukken werd hij erg bekend. In 1912 stopte hij met de choreografie vanwege de moeilijke samenwerking met Vaslav Nijinsky, een mannelijke danser bij het ballet. Ook samen met Sergej Diaghilev ging het niet zo goed.

Link van de dans:

https://www.youtube.com/watch?v=q0MpwTEkzqQ 17^e minuut.

Eerste indruk:

Onze eerste indruk uit het stuk van de 17^e minuut was dat je een dromerig gevoel kreeg. Dat kwam door het donkere licht en de pyjama achtige jurken. Alsof ze op een slaapfeestje zijn en in de nacht stiekem naar de tuin gaan. Ook door de boom die op het toneel staat lijkt het alsof het een sprookje is in je droom. Ook zag het er erg rommelig uit omdat ze allemaal een beetje door elkaar dansten. Het was niet echt synchroon. Door de losse pyjama’s en bewegingen zag het er ook rommelig uit.

Beschrijven

De vorm van deze dans is erg organisch door de golvende vormen. Dat zie je ook erg omdat het een soort elven zijn die rond zweven. Ook is dit stuk dans erg driedimensionaal. Door de vele bewegingen kun je er echt van alle kanten naar kijken, ook doordat ze in een rondje dansen. De dansers dansen met een man of 13 in ronde vormen. Het zijn blondharige prinsessen  in lange witte witte jurken met lichte versieren er op. Het lijkt alsof ze in een droom zitten, ook omdat er een boom met gouden appels centraal op toneel staat. Het licht is schemerig met groen en blauw licht. Daarom heeft het ook een sprookjes achtige sfeer.

Verhaal

Er komen ongeveer 13 dansers (de prinsessen) van een trap die je niet echt ziet naar beneden ‘zweven’. Er is een hoofd prinses die na de zwevende dans met alle prinsessen naar de boom loopt en het gouden appel spel met de andere prinsessen begint te spelen. Tijdens dat spel dansen de dansers in ronde bewegingen en dansen ze veel achter elkaar door. Opeens komt Ivan Tsarévitch (een soort prins) op toneel om iets te geven aan die ene prinses. De andere dansers onderbreken hem een beetje en haar ook. De prins en prinses worden steeds naar elkaar toegedreven en weer niet. Uiteindelijk komen ze niet bij elkaar en rent de prinses met haar andere prinsessen weer de trap op.

Functie

Deze voorstelling is bedoeld voor vermaak. Dat zijn alle voorstellingen van Les Ballets Russes.

Context

Deze voorstelling komt uit het jaar 1909 en 1910, het is toen gecomponeerd. Het is van Igor Stravinsky en hij heeft het opgedragen zijn vriend  Andrey Rimski-Korsakov. De eerste voorstelling was in de Opera in Parijs op 25 juni 1910. Samen met de voorstellingen t Petroesjka en Le Sacre du printemps zijn dit de grootste ballet stukken van les Ballets Russes.

Analyseren

Door veel organische vormen en de golvende bewegingen is deze dans heel ballet achtig. Deze vormen horen bij het verhaal. De langzame en dus golvende bewegingen passen bij het meisje die verlangd naar de jongen maar ook weer niet. Het lijkt wel dat de jongen het meisje meer wilt doordat hij steeds geblokkeerd wordt door de andere dansers van de prinses. De vorm van de dans laat wel een soort betekenis zien of waar de dans op gebaseerd is. Namelijk op volksverhalen over de magische lichtgevende vogel. De vogel heeft twee kanten, een gift kan het zijn en een vloek. De functie van de dans is dat het vermaak is voor publiek. En de tijd waar deze voorstelling vandaan komt past niet echt bij het verhaal, omdat er veel fantasie in zit, eigenlijk alleen maar. De kostuums hebben ook niks te maken met de tijd van 1909 en 1910. Zelf vinden wij dat de betekenis wel goed is uitgedrukt. Dat komt door de vele moeite van de kostuums en licht effecten. Ook de dansers waren goed.

Interpreteren

Beschrijven: De hoofdpersonages en de achtergrond personages zijn heel duidelijk te zien door de kostuums. De prins en de prinses hebben bijvoorbeeld andere kostuums dan de achtergrond prinsessen. De personages zijn heel duidelijk doordat, de prinsessen witte lossige jurken dragen en allemaal blonde haren hebben, en de prins draagt een ridder-achtig kostuum. Het verhaal heeft een sprookjesachtige sfeer door de verhaallijn, muziek, kostuums en achtergrond.

Verhaal: De prins en de prinses worden de hele tijd van elkaar weggedreven door de andere prinsessen, en ik vond het een beetje cliché.. Ik vond sowieso het verhaal niet echt bijzonder, omdat het al lijkt op de meeste prins/prinses verhalen. Als je een sprookje doet, kan je alsnog wel origineel zijn, en ik vond het ook vrij overdreven er uit zien, door de kostuums en de uitbeelding.

Functie: Het is bedoeld voor vermaak maar ik vond het niet echt vermakelijk, ik vond het slaapwekkend.

Context: Het komt uit 1909 en 1910, het is niet te zien dat het uit die tijd komt omdat het een sprookjesthema heeft en natuurlijk niet normale kleding heeft uit die tijd. 

Michiel Fokine is de grondlegger van het modern ballet. Dus vele modern ballet dansers zijn beïnvloed door Michiel Fokine.

Wij hebben geleerd dat de gedachte die achter een dans zit, veel verder gaat dan we zien vanuit de eerste blik. Dit was door de cheografie van michiel Fokine dus een van de eerste moderne ballet stukken. Ook hebben we geleerd dat je dit niet in een keer in elkaar zet. Maar dat er zoveel mensen aan hebben meegeholpen en dat ook de kostuums heel veel tijd kosten.

Bronnen:   http://nl.wikipedia.org/wiki/L%27Oiseau_de_Feu  voor de info over de meeste onderwerpen 18-05-15.

Verslag Frans Hals museum Elise H4a

We gingen op 12 maart naar het Frans Hals museum in Haarlem. We kregen als eerst een filmpje te zien, over de verschillende soorten schilderijen die hij had geschilderd. Dus bijvoorbeeld de groepsportretten en aparte portretten en een verhaaltje er over. Ook liet het filmpje zijn manier van schilderen zien, hij gebruikt een paar kleuren in streepjes en dan is het van ver een echt iets. Hij kon ook heel goed het karakter van zijn modellen laten zien, hij schilderde vaak arrogante typjes. Niet alles in het museum was van Frans Hals, we kregen een heleboel verschillende schilderijen te zien. Ik snapte niet zo goed waarom het nou 'het Frans Hals museum' is, er hing vrij weinig van Frans Hals. Maar het was wel heel bijzonder dat er tenminste schilderijen van Frans Hals hingen, omdat de schilderijen van Frans Hals heel moeilijk te krijgen zijn, en er ook maar vrij weinig op de wereld gevonden zijn. Er zijn er nog best veel in Amsterdam vergeleken met de rest van de wereld. We kregen een audiospeler, en dan kreeg je bij sommige schilderijen het verhaal te horen van het schilderij. Ik vond de verhalen van de audiospeler eerlijk gezegd heel saai.. Wat mij heel erg interesseerde was de manier hoe het geschilderd is, hoe realistisch.. Al die kleuren waren perfect gemengd voor bijvoorbeeld een huid, en de schaduwen waren ontzettend realistisch. Ook hadden sommige schilderijen heel veel humor door de duidelijke gezichtsuitdrukkingen. Ik hou er zelf meer van om naar het schilderij zelf te kijken zonder dat ik het verhaal er achter weet. Meestal vul je het verhaal zelf wel in. Toen we klaar waren gingen we even naar de tuin. De tuin vond ik eerlijk gezegd het leukste van het hele museum. Het was heel mooi gemaakt, met de struiken en er was hele rustgevende klassieke muziek. Het was een vrij klein museum, en je had al best snel alles gezien. Ik had het leuker gevonden als we nog iets langer konden blijven.

Op deze 2 schilderijen zie je heel duidelijk het karakter van de rijke lui. 

Verslag museum wonderkamers Elise H4a

We gingen op 4 maart naar het gemeente museum. Daar konden we een keuze maken tussen een voorstelling of de wonderkamers. Wij hadden gekozen voor de wonderkamers. De bedoeling van de opdracht was om je eigen mini museum in te richten, je moet naar zo veel mogelijk kamers in 60min. We hadden een tablet gekregen, en die wees aan naar welke kamer we moesten. Elke kamer was uniek, en had een bepaald thema. Je moest ook per kamer via de tablet vragen beantwoorden of een activiteit uit voeren. Eigenlijk moest je in tweetallen werken, maar het was een oneven aantal dus ik ging met Oona en Lila samen. Je kreeg ook bij elke kamer informatie over de kamer, of bijvoorbeeld een verhaaltje. Wij gingen langs een verhaaltjes kamer, daar moesten we versierde pot uitkiezen en je kreeg dan een filmpje te zien over de afbeelding op de pot. We gingen ook langs de eetkamer, daar moest je vragen beantwoorden en de tafel 'dekken', niet echt dekken maar digitaal. En we gingen in de laatste kamer waar we een abstract schilderij moesten maken, na 3 kamers waren we al klaar en moesten we verzamelen. We moesten daar ons kleine museum afmaken, want we hadden al interieur uitgekozen en we moesten zogenaamd 'kunst' kopen voor ons museum. De tablet deed een beetje raar dus we hadden heel veel uitgekozen maar het verscheen niet allemaal in ons museum.. Het was op zich wel een leuk museum maar heb er niet zo veel van geleerd, omdat het meer voor de kleinere kinderen was gericht. Het was een vrij modern museum, omdat alles digitaal ging en omdat je geen schilderijen zag maar voorwerpen of beeldschermen. 

De tweede foto is ons museum.

Kunst Analyse CKV De verzoeking heilige Antonius - Salvador Dali

Salvador Dali - De verzoeking heilige Antonius 1947 

Vorm & verhaal: De schilderstijl van dit kunstwerk Surealisme, omdat het ver af zit van de werkelijke verschijningsvorm.  Je ziet op het schilderij, vijf olifanten en een stijgerend paard. De olifanten dragen goude beelden, of soort van gebouwen. Op die goude 'beelden' zie je naakte lichamen, wat al beschreven wordt in de begrippenlijt: "Surealisme heeft belangstelling voor erotische fantasiën" en dat is ook terug te zien op het kunstwerk. Op de achterste olifant die hoog in de wolken zit, zie je een hoge toren op zijn rug. De reusachtige dieren op lange spinnenpoten komen op een heilige man af, genaamd Antonius. De man verweerd zich met zijn kruis tegen de tegen de wilde dieren. Onder aan de grote oppervlakte zie je heel klein 2 mensen tgen over elkaar staan. De één ziet er strijdlustig uit en de ander staat stil met een voorwerp in zijn hand. 

Eerste indruk: mijn eerste indruk van het kunstwerk is dat ik het heel creatief vind, ik zou er zelf nooit op komen. Ook vind ik de schaduwen en de overdreven emoties heel mooi en indrukwekkend. Het schilderij (in dit geval de afbeelding) pakte meteen mijn aandacht door het contrast van de mooie felle kleuren (op de voorgrond) en de zachte kleuren (op de achtergrond). De dieren vallen heel erg op.

Functie: 

De functie van het kunstwerk is in principe vermaak, maar het kan ook zijn dat het gemaakt is voor het geloof. In de middeleeuwen was het heel gebruikelijk om schilderijen te schilderen met godsdienstige afkomst. Maar toch denk ik dat het geen opdracht was, dus daarom eerder voor vermaak.

Context: 

Het is in 1947 geschilderd, en geschilderd in Amerika (daar werkte Salvador Dali op dat moment)

Interpretatie:

Dit schilderij heeft waarschijnlijk wel iets te maken met het geloof, door het kruis wat de man in zijn hand houd. Ik denk dat de man het geloof soort van verdedigt, of het 'goede' verdedigt tegen het 'slechte' (het stijgerende paard en de andere wilde dieren).Er is veel beweging en emotie in dit schilderij. Het lijkt op een visioen of een droom, maar je kan nog duidelijk zien wat het is.

Beeldaspecten:

Techniek: Olieverf-techniek

Kleur: Vooral secundaire kleuren, je ziet gemixte primaire kleuren (secundaire kleuren) maar ook de basis primaire kleuren.

Vorm: Organisch, tweedimensionaal en open, omdat ik geen rechte hoeken of lijnen heb en vloeiende lijnen (de poten). En het is tweedimensionaal omdat het niet 3D is. En het is open omdat je echt door de benen van het stijgerende paard kunt kijken, holle vormen.

Licht: Zijlicht, omdat je schaduwen ziet die één kant op gaan (van de dieren en van de 2 mannen).

Ruimte: Je hebt een klein beetje sprake van overlapping in de ruimte, je ziet bij de dieren dat ze niet precies naast elkaar staan. Maar de dieren staan wel echt achter elkaar, dat geeft diepte. Er is ook sprake van afsnijding, omdat de wolken zijn afgesneden. Er is ook verkorting, omdat niet alles even groot is, de 2 mannenzijn veel kleiner afgebeeld dan de rest omdat die heel ver weg staan. Ook zie je dat de man links ook vrij groot in vergelijking is afgebeeld omdat die dichterbij staat. Lijnperspectief of centraal perspectief omdat de horizon het uitgangspunt is.

Compositie: Het is een overall-compositie, omdat er dynamische vormen zijn en niet op een bepaalde plek, alles zit letterlijk overal.

Evaluatie: Het enige wat er voor mij eigenlijk is veranderd (vergeleken met mijn eerste indruk) is dat ik niet echt door had dat het een religieuze en erotische achtergrond had. Verder niet echt iets..